บทที่ 403 ผู้หญิงเหล่านี้โง่จริงๆ

เอวากอดเอวเขาแล้วร้องไห้ “แต่ฉันทนไม่ได้จริงๆ ที่จะต้องจากลูกไป”

ฟลินท์ลูบหลังเธอเบาๆ ดวงตาไร้ซึ่งความอบอุ่นแม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะอ่อนโยนอย่างเหลือเชื่อ

“ผมเข้าใจ ผมก็ทนไม่ได้เหมือนกัน แต่เราต้องมีการเสียสละ เอวา คิดถึงอนาคตที่ดีกว่าของเราสิ”

“ไม่ต้องห่วงนะ พอผมหาเงินได้มากพอ ผมจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่...